Dalmore King Alexander III

Dalmore Distillery ligt ten westen van de plaats Alness aan de monding van de Averon of Alness. De naam is afkomstig uit het Keltisch en betekent "the big meadowland" vertaald is dat "de grote weide". Hier wordt de Black Isle mee bedoeld, het schiereiland waar de distilleerderij op uitkijkt. Alexander Matheson bouwde in 1839 een distilleerderij met de naam Dalmore. In 1956 stapte Dalmore over op mechanisch mouten. De rijping op vaten verloopt bij Dalmore wat langzamer, daar het klimaat hier kouder is. In de smaak is de invloed van het zachte water, de iets turfachtige gemoute gerst en de zee te herkennen. De distilleerderij werd in 1886 door de Mackenzie familie gekocht. Deze familie voerde het wapenschild van hun clan, het "Twelve Pointer Stag" (gewei van een hert) in. Dit wapenschild wordt tot de dag van vandaag nog op de fles aangebracht. Het ging goed met de pachters van Dalmore tot de sluiting van 1910. Na een grote verbouwing in 1921 ging de distilleerderij weer open. In het stillhouse van The Dalmore distilleerderij staan vier wash stills en vier spirit stills, die allen verhit worden met stoom. De wash stills zijn voorzien van een platte top, waarin de zwaardere alcoholen condenseren en weer terugvloeien in de still. De lichtere alcoholen worden afgevoerd naar de condensors. Men gebruikt bij Dalmore zowel Sherry- als Bourbonvaten. Al jarenlang heeft Dalmore als enige het recht om het bijzondere zuivere water van de Averon of Alness te gebruiken. De Alness rivier mondt uit in het zeeloch Cromarty Firth vlakbij de distilleerderij. De Dalmore distilleerderij wordt nu nog steeds gerund door een handvol lokale families. Deze samenwerking van vakmensen met de liefde en trots voor hun vak, waarborgen het unieke karakter van deze klassieke Higland Maltwhisky.

Deze whisky werd gebotteld ter ere van de redding van Koning Alexander III. In het jaar 1263 redde één van de afstammelingen van de Mackenzie clan (tevens eigenaar van de Dalmore distilleerderij) hem van een op hol geslagen hert. Dankzij deze redding mocht de clan het 12-puntige hertengewei op hun pantser dragen als koninklijke erkenning.